De bus boycott
Op 1 december 1955 gebeurde iets wat de laatste druppel was die de emmer deed overlopen. Het was genoeg met de rassendiscriminatie! Een zwarte mevrouw, genaamd Rosa Parks, ging met de bus naar haar werk en nam plaats in de bus. Een blanke man kwam de bus binnenlopen en vond dat Rosa Parks voor hem moest opstaan en dat zij maar ergens anders moest gaan zitten. Maar Rosa weigerde dit en hierdoor werd ze in de gevangenis gegooid...
Het kon niet meer zo langer vond de hele zwarte bevolking en er werd een comité opgericht tegen de rassendiscriminatie in Montgomery, wat de naam MIA kreeg (Montgomery Improvement Association.) Martin Luther King was de voorzitten van de MIA.
De MIA besloot dat ze een busboycot gingen houden. Niemand zou meer de bus pakken, als gevolg dat de bussen zwaar verlies leiden. Elke zwarte burger ging nu lopen, fietsen, met de taxi’s die goedkope ritten voor hun regelden. De busboycot duurde net zo lang totdat de zwarte kregen wat ze wouden. Een gelijke behandeling voor zwarten en blanken voor het openbaar vervoer. De busboycot duurde tot 21 december 1956. De zwarten kregen hun zin en King had zijn eerste overwinning binnen.
Het kon niet meer zo langer vond de hele zwarte bevolking en er werd een comité opgericht tegen de rassendiscriminatie in Montgomery, wat de naam MIA kreeg (Montgomery Improvement Association.) Martin Luther King was de voorzitten van de MIA.
De MIA besloot dat ze een busboycot gingen houden. Niemand zou meer de bus pakken, als gevolg dat de bussen zwaar verlies leiden. Elke zwarte burger ging nu lopen, fietsen, met de taxi’s die goedkope ritten voor hun regelden. De busboycot duurde net zo lang totdat de zwarte kregen wat ze wouden. Een gelijke behandeling voor zwarten en blanken voor het openbaar vervoer. De busboycot duurde tot 21 december 1956. De zwarten kregen hun zin en King had zijn eerste overwinning binnen.